Αφιέρωμα: Bundesliga Γερμανίας 2020/21
Αφού τελείωσε η περυσινή χρονιά, με την Bundesliga να δίνει το παράδειγμα για το πώς μπορεί να παιχτεί ποδόσφαιρο εν μέσω πανδημίας, η φετινή χρονιά μπορεί να χαρακτηριστεί ως «γολγοθάς», καθώς το πρόγραμμα αναμένεται να είναι βεβαρημένο και η κλασσική χειμερινή διακοπή στην Μπουντεσλίγκα να είναι πιο μικρή από ποτέ.
Πριν ξεκινήσουμε το αφιέρωμα ας πούμε μερικά πράγματα βασικά, για αυτούς που παρακολουθούν το γερμανικό ποδόσφαιρο. Ξεκινάει η 58η σεζόν της Bundesliga, με την Μπάγερν να έχει 29 πρωταθλήματα, έχοντας κατακτήσει τα τελευταία 7 συνεχόμενα. Δεύτερη είναι η Borussia Mönchengladbach με την Ντόρτμουντ σε κατακτήσεις (5 έκαστη) ακολουθούν Βέρντερ με 4 και Αμβούργο με 3. Όσον αφορά τον «αιώνιο» βαθμολογικό πίνακα, τον οποίον διατηρούν οι Γερμανοί, η Bayern είναι πρώτη με 3769 βαθμούς, ακολουθεί η Ντόρτμουντ με 2875, η Βέρντερ με 2855, το Αμβούργο με 2733, η Στουτγάρδη με 2654 και η Γκλάντμπαχ με 2625.
Συνολικά θα δούμε 34 αγωνιστικές, κάθε ομάδα θα παίξει εντός/εκτός με όλες τις ομάδες. Σε περίπτωση ισοβαθμίας μετράει 1) η διαφορά τερμάτων, 2) η καλύτερη επίθεση, 3) τα μεταξύ τους ματς, 4) η καλύτερη εκτός έδρας επίθεση, 5) παιχνίδι μπαράζ. Τέλος, οι πρώτοι τέσσερις περνάνε απευθείας στους ομίλους του Champions League, ο 5ος και ο 6ος περνάνε αυτόματα στους ομίλους του Europa League. Ο Κυπελλούχος παίζει προκριματικά για το Europa League, σε περίπτωση που ο Κυπελλούχος έχει τερματίσει στις πρώτες έξι θέσεις, τότε ξεκλειδώνει αυτόματα η έβδομη θέση και δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Η «άτρωτη» Μπάγερν
Νομίζω πως δικαιωματικά η Μπάγερν αξίζει μια ανάλυση μόνη της, όχι επειδή είναι το ακράδαντο φαβορί για τον τίτλο (για άλλη μια χρονιά) αλλά γιατί αυτό που έκανε του τελευταίους 9 μήνες ήταν τρομερό. Η τελευταία της ήττα σε κάθε επίσημη διοργάνωση ήταν στις 7 Δεκεμβρίου του 2019, όταν και έχασε από την Γκλάντμπαχ με 2-1. Έκτοτε παίρνοντας σερί νίκες σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Champions League, κατάφερε να κάνει το treble.
Ο… αναμορφωτής Χάνσι Φλικ, έχει ντυθεί Jupp Heynckes, έχοντας φτιάξει μια ομοιόμορφη ομάδα, που για να χάσει πρέπει να συμβούν απίθανα πράγματα. Η μετά Ρόμπεν-Ριμπερί εποχή φαίνεται να μπαίνει ιδανικά για τους Βαυαρούς, οι οποίοι έχουν βρει λύσεις. Η αναγέννηση του Τόμας Μούελερ σε συνδυασμό με τον πιο ώριμο από ποτέ Λεβαντόφσκι, δίνουν άλλο τόνο στην ομάδα. Μοναδική μεταγραφή αυτή του Σανέ, που θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στα άκρα της επίθεσης. Από… φυγές ακόμα δεν έχει επισημοποιηθεί κάτι. Ο Τιάγκο Αλκάνταρα είναι προ των πυλών της εξόδου, με τη Liverpool να είναι πολύ κοντά, ενώ ο Άλαμπα περιμένει τον ατζέντη του και τη διοίκηση της Μπάγερν να τα βρουν.
Εν ολίγοις, η Μπάγερν δείχνει ανίκητη και είναι το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο, που δύσκολα θα χάσει. Μοναδικό ερωτηματικό σε τι κατάσταση θα βρεθεί τις πρώτες αγωνιστικές, αφού το βεβαρημένο της πρόγραμμα τελείωσε τέλος Αυγούστου και οι παίκτες δεν έχουν κάνει ουσιαστικά προετοιμασία. Αυτό ίσως στοιχίσει στην Μπάγερν κάποιες νίκες στην αρχή της περιόδου και ίσως την δούμε να χάνει μετά από πολύ καιρό.
Μια τετράδα παλεύει για τη 2η θέση
Τέσσερις ομάδες είναι που ξεχωρίζουν όσον αφορά τις θέσεις κάτω από την Μπάγερν. Τέσσερις ομάδες που δείχνουν σταθερότητα και συνεχής εξέλιξη. Ο λόγος για τη Ντόρτμουντ, τη Λειψία, την Γκλάντμπαχ και τη Λεβερκούζεν. Από όλες τις οπτικές γωνίες αυτές οι ομάδες είναι που θα παλέψουν για τις θέσεις 2 έως 5, εκτός αν κάποια «χαθεί» στο δρόμο και δεν αποδώσει του αναμενόμενου.
Ενισχυμένη η Ντόρτμουντ και χωρίς να χάσει κάποιον παίκτη ενόψει της νέας σεζόν. Ούτε ο Σάνσο έφυγε, ούτε ο Χόλαντ. Μάλιστα ενισχύθηκε με τους Μουνιέρ (δεξί μπακ) και Μπέλιγκχαμ (μέσος). Πέρυσι πάλι οι λεπτομέρειες ήταν αυτές που της στέρησαν να διεκδικήσει τρόπαια. Η πίεση είναι μεγάλη, καθώς θέλει με κάθε τρόπο να φύγει από την σκιά της Μπάγερν, όμως αυτό θέλει τεράστια προσπάθεια και πολύ δυνατή νοοτροπία. Τουλάχιστον για την αρχή, η Ντόρτμουντ δείχνει το τεράστιο φαβορί για τη δεύτερη θέση και φυσικά η ομάδα που μπορεί να βάλει δύσκολα στους Βαυαρούς. Η 3η χρονιά του Φαβρ στον πάγκο θα είναι και η καθοριστική για το αν θα ανανεωθεί το συμβόλαιο του το επόμενο καλοκαίρι ή όχι.
Η Λειψία ασφαλώς έχασε τον Βέρνερ από το ρόστερ της, μια τεράστια απώλεια, αν δούμε τα στατιστικά που τον συνόδευαν. Ο αντικαταστάτης του λέγεται Χβανγκ (από Σάλτσμπουργκ). Κατά τα άλλα ίδια ομάδα, με το Νάγκελσμαν να προσπαθεί να χτίσει την ομάδα ακόμα περισσότερο όπως εκείνος τη θέλει. Η σταθερότητα και το βήμα παραπάνω είναι κάτι που βρίσκεται στα σχέδια της Red Bull. Εξάλλου το ότι έχει το μικρότερο μέσο όρο ηλικίας σε ρόστερ, λέει αρκετά πράγματα για το μέλλον, μόλις 23,9 έτη. Στο Niederrhein και συγκεκριμένα στην ομάδα της Γκλάντμπαχ, υπάρχει ηρεμία, υπάρχει ένα πλάνο που ακολουθείται από τη διοίκηση εδώ και 10 χρόνια και έχει αποφέρει καρπούς, με την Γκλάντμπαχ να είναι ανταγωνιστική όσο δεν ήταν από τη δεκαετία του 80 και έπειτα. Δεν άλλαξε τίποτα στο ρόστερ, με το Ρόζε να έχει την πολυτέλεια να δουλέψει με όλους, πέραν αυτού, προσθήκες όπως αυτή του Λατσάρο (πολυθεσίτης στην άμυνα) και Βολφ (επιθετικός μέσος), δίνουν επιπλέον λύσεις για μια χρονιά που σίγουρα θα έχει μεγάλη καταπόνηση. Η Γκλάντμπαχ τείνει να γίνει μια σταθερή δύναμη μεταξύ 2ης και 4ης θέσης και αυτό είναι εξαιρετικό για τα δεδομένα του συλλόγου. Η 4η θέση μίνιμουμ είναι ο φετινός στόχος.
Την «τετράδα» των δυνατών ομάδων κλείνει η Λεβερκούζεν, που ναι μεν πάντα παλεύει για την τετράδα, φέτος όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η απώλεια του Χάβερτς (μεταγραφή στην Τσέλσι) αλλά και η φυγή του Φόλαντ (επιθετικός, πήγε Μονακό), κάνουν το έργο του Πίτερ Μπος εξαιρετικά δύσκολο, καθώς οι δύο αυτοί παίκτες ήταν κομβικοί τα τελευταία 2 χρόνια για τη Μπάγερ. Αν λοιπόν κάποια από την «τετράδα» δεν… τραβήξει, πιστεύω θα είναι η Λεβερκούζεν, που δείχνει να έχει αποδυναμωθεί.
Το ανίψι και το potential
Αν υπάρχει γκρουπ ομάδων το οποίο να είναι σε θέση να διεκδικήσει ευρωπαϊκά εισιτήρια και παράλληλα να αποτελέσει «απειλή» για τις ομάδες που τερμάτισαν πέρυσι στις πρώτες πέντε θέσεις, τότε είναι ξεκάθαρα οι ομάδες της Χέρτα, της Σάλκε, της Χόφενχαϊμ, της Άιντραχτ και της Βόλφσμπουργκ.
Ειδικές κατηγορίες αποτελούν η Χέρτα και η Χόφενχαϊμ. Δύο ομάδες, δύο διαφορετικοί λόγοι γιατί τις έχω στις ομάδες που ίσως αποτελέσουν πιθανή έκπληξη. Η Χέρτα Βερολίνου έχει επενδυτή, που έχει ρίξει πολύ χρήμα στην ομάδα, ανεβάζοντας αρκετά το budget, σε επίπεδα που δεν έχει συνηθίσει η ίδια η ομάδα. «Γερόλυκοι» όπως ο Καλού και ο Ιμπίσεβιτς αποχώρησαν, όμως το ρόστερ αποτελείται από αρκετά αστέρια. Κούνια, Πιάτεκ, Τουσάρτ, είναι παίκτες με τρομερή ποιότητα, που ίσως δώσουν το κάτι παραπάνω. Φυσικά, από μόνο του το… budget δεν παίζει ποδόσφαιρο. Θέλει αρκετή δουλειά η ομάδα για να «δέσει». Φάνηκε άλλωστε αυτό από τον αποκλεισμό στο Κύπελλο απέναντι στην Μπράουνσβαϊγκ. Ο Μπρούνο Λαμπαντία λοιπόν έχει μπροστά του πολλή δουλειά.
Για τη Χόφενχαϊμ υπάρχει εξαιρετικό υλικό για να δουλέψει ο ανιψιός του Ούλι Χένες, ο Ζεμπάστιαν Χένες, που έχει αναλάβει καθήκοντα προπονητή από τις αρχές Αυγούστου. Αυτή θα είναι η πρώτη εμπειρία που θα έχει ο 38χρονος τεχνικός, αφού προηγουμένως έχει δουλέψει μόνο στους «μικρούς» της Μπάγερν και της Λειψίας. Του αρέσει αρκετά το ισορροπημένο παιχνίδι, απομένει να δούμε πως αυτό θα το μεταδώσει στους παίκτες του. Με αρκετά ερωτηματικά λοιπόν η φετινή Χόφενχαϊμ, που δείχνει όμως δυνατή αν και εφόσον αποδώσει στον αγωνιστικό χώρο η ποιότητα του ρόστερ.
Ελαφρώς ενισχυμένη η Βόλφσμπουργκ, που στη δεύτερη χρονιά του Γκλάσνερ θέλει να τερματίσει υψηλότερα. Θετικός ο απολογισμός της περυσινής χρονιάς και το χτίσιμο πάνω στην περυσινή χρονιά εξυπακούεται για τον κόουτς Γκλάσνερ και τη διοίκηση. Πολλά δεν υπάρχουν για να γραφτούν, πέραν του ότι αναμένω μια σταθερή χρονιά για τους «λύκους». Σταθερότητα περιμένω και από την Άιντραχτ, που φέτος δεν θα έχει Ευρώπη, κάτι που θα της δώσει την άνεση και τη δύναμη να κυνηγήσει με αξιώσεις τις θέσεις 5 έως 6 φέτος. Υπέγραψε ο Σίλβα κανονικό συμβόλαιο, αποκτήθηκε και ο Τσούμπερ (επιθετικός) και ο κόουτς Χούερ χαίρεται ιδιαίτερα που δούλεψε με τον ίδιο κορμό όλο το καλοκαίρι.
Ειδική κατηγορία η Σάλκε, που ποντάρει πάρα πολλά στον προπονητή Βάγκνερ. Προσωπικά θεωρώ μεγάλες απώλειες αυτές των Καλιτζιούρι και Μακίνι, που αποχώρησαν. Κατά τα άλλα πολλά παιδιά από τη δεύτερη ομάδα πήραν την ευκαιρία για να βρίσκονται στο ρόστερ της πρώτης ομάδας. Αποκτήθηκε μονάχα ο «γερόλυκος» Ιμπίσεβιτς. Πολλά τα ερωτηματικά για τη νέα χρονιά, αφού όλοι θέλουν να αφήσουν πίσω τον κάκιστο δεύτερο γύρο πέρυσι. Θεωρώ πως ο κόουτς Βάγκνερ θα βρει τον τρόπο για να κάνει άκρως ανταγωνιστική τη Σάλκε, τον πιστεύω ιδιαίτερα ως προπονητή και το ρόστερ της Σάλκε δεν είναι κακό.
Όποιος δεν παλέψει… πέφτει
Δεν θυμάμαι χρονιά, στην οποία να μην υπήρχε ξεκάθαρο φαβορί υποβιβασμού. Σαφώς η Αρμίνια Μπίλεφελντ είναι από τις ομάδες που πρέπει να παλέψουν παραπάνω από τις άλλες, όμως στο σύνολο τους οκτώ ομάδες δεν θα έχουν εύκολο έργο και έτσι περιμένω το φινάλε της φετινής Bundesliga να είναι πέρα για πέρα δραματικό.
Ασφαλώς από αυτό το «γκρουπ» ομάδων ξεχωρίζουν η Βέρντερ και η Στουτγάρδη. Δύο ομάδες με τρομερή ιστορία στην Bundesliga. Δεν ξέρω αν η φανέλα παίξει ρόλο, συνήθως δεν παίζει, αφού πέρυσι η Βέρντερ σώθηκε στα μπαράζ και η Στουτγάρδη μόλις φέτος ανέβηκε ξανά στη μεγάλη κατηγορία. Η ομάδα του Κόφελντ διατήρησε σχεδόν όλους τους παίκτες της, κάτι που χαροποίηση ιδιαίτερα τον ίδιο. Πιο πολύ βέβαια χαροποιήθηκε για το γεγονός ότι η διοίκηση της ομάδας πιστεύει στο έργο του, πιστεύει στον ίδιο και σε αυτά που μπορεί να καταφέρει με την ομάδα. Ευελπιστώ να δούμε μια Βέρντερ αντάξια του ονόματος της. Δεν θεωρώ πως θα δούμε πάλι τέτοια κακή συγκομιδή όπως πέρυσι, η οποία συνοδεύτηκε με τεράστια ατυχία. Η Στουτγάρδη έρχεται με φόρα από την Zweite Liga. Το ρόστερ της είναι σούπερ και με την καθοδήγηση του Ιταλοαμερικάνου Ματαράτσο, έχει βρει την πλήρη ισορροπία της. Η παραμονή δεν είναι δεδομένη, όμως οι προοπτικές δείχνουν εξαιρετικές για τους «Σουηβούς».
Ποντάρισμα στην εμπειρία κάνει η Union Βερολίνου, που έχει τον υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας στην κατηγορία με 26,6 έτη. Παρότι είναι η δεύτερη χρονιά στην ιστορία της που παίζει Bundesliga, οι παίκτες που συνθέτουν την ομάδα έχει τρομερή εμπειρία στην κατηγορία. Η απόκτηση του Μαξ Κρούζε (μεσοεπιθετικός), του Κνόχε (αμυντικός) αλλά και του Γκίζελμαν (αμυντικός), δίνουν ακόμα περισσότερη εμπειρία στην ομάδα. Με τον Ελβετό προπονητή Φίσερ να κάνει φανταστική δουλειά, περιμένω μια Ουνιόν Βερολίνου εξαιρετική, δυναμική, μάχιμη και καλύτερη από πέρυσι.
Μάινς και Κολωνία, οι δύο πόλεις με παράδοση στο… καρναβάλι, διατήρησαν τον κορμό της περυσινής χρονιάς. Μεταγραφές έγινε αλλά είναι μη άξιες αναφοράς. Αυτόματα και οι δύο θα έχουν ως πλεονέκτημα την ομοιογένεια σε σχέση με τις άλλες ομάδες. Ο Μπάιερλορτσερ (Μαινς) από τη μία και ο Γκίσντολ (Κολωνία) από την άλλη είναι δύο προπονητές καλοί, που δουλεύοντας με μια ομάδα για αρκετό καιρό, έχουν καταφέρει να αποδώσουν έργο. Δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι εύκολη η παραμονή για τις δύο ομάδες φέτος, όμως θα χρειαστεί να είναι καλύτερες από πέρυσι, αφού ο ανταγωνισμός φέτος αυξήθηκε δραστικά.
Για το τέλος κράτησα την Άουγκσμπουργκ, την Αρμίνια και την Φράιμπουργκ. Υπήρχε λόγος και για τις τρεις. Ξεκινώντας με την Άουγκσμπουργκ, θεωρώ πως οι Βαυαροί παρότι κατηγοριοποιούνται ως ομάδα που θα παλέψει για την παραμονή, έχουν προοπτικές για να τερματίσουν πολύ ψηλά. Το ρόστερ της Άουγκσμπουργκ αν το προσεγγίσει κανείς προσεκτικά, θα δει τρομερή ποιότητα παντού. Ναι μεν μπορεί να έφυγε ο Μαξ (βασικός αριστερός μπακ), όμως υπήρχαν back-up. Η προσθήκη του Ουντουκχαϊ (αμυντικός), του Καλιτζιούρι (μέσος), του Στρομπλ (πολυθεσίτης μέσος) και του τερματοφύλακα Γκίκιεβιτς, δίνουν έναν άλλο τόνο στην ομάδα. Με ρίσκο θα πω πως η Άουγκσμπουργκ θα παλέψει για ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Το άκρως αντίθετο ισχύει για Αρμίνια και Φράιμπουργκ. Μετά από πολλά χρόνια είμαι απαισιόδοξος για την Φράιμπουργκ. Θεωρώ πως υστερεί σε ποιότητα έναντι των υπόλοιπων ομάδων που παλεύουν για την παραμονή. Η απώλεια του Κοχ (αμυντικός), του Βάλντσμιντ (επιθετικός), του Σβόλοφ (τερματοφύλακας) και το Στένσελ (αμυντικός), θα πονέσουν την ομάδα. Ναι μεν μπορεί να έχει τον κόουτς Στράιχ, που κάνει εξαιρετική δουλειά, ναι μεν μπορεί να διαθέτει ομοιογένεια, ναι μεν μπορεί να μπει στο νέο της γήπεδο αρχές του 2021, όμως με ρίσκο θα πω πως η Φράιμπουργκ θα υποβιβαστεί φέτος. Η Αρμίνια είναι νέα στην κατηγορία και θα χρειαστεί να προσαρμοστεί. Άλλο το επίπεδο της Bundesliga από όλες τις σκοπιές. Είμαι περίεργος να δω πως θα «δέσουν» οι νέες προσθήκες στην ομάδα, πως ο κόουτς Νόιχαους θα προσαρμοστεί στα δεδομένα της πρώτης κατηγορίας. Ήδη ο αποκλεισμός από το Κύπελλο δημιούργησε έναν προβληματισμό στις τάξεις της ομάδας.
